Mazkur maqolada islom huquqi (fiqh) sohasidagi arabcha terminologiyaning shakllanishi, rivojlanishi va uning asosiy manbalari tahlil qilinadi. Islom huquqi terminlari Qurʼon va Hadis matnlaridan kelib chiqqan holda, keyinchalik fiqhiy mazhablar va ulamolar tomonidan takomillashtirilgan. Maqolada islom huquqiy istilohlarining maʼno tahlili, ularning tarixiy rivojlanish jarayoni hamda fiqhiy manbalardagi o‘rni yoritiladi. Shuningdek, islom huquqiga oid asosiy manbalar – Qurʼon, Sunnat, Ijmoʼ va Qiyos hamda fiqhiy lug‘atlar va huquqiy risolalar muhokama qilinadi. Tadqiqot islom huquqi terminologiyasini o‘rganish va mukammal anglash uchun muhim metodologik yondashuvlarni taklif qiladi.
This article analyzes the formation, development and main sources of Arabic terminology in the field of Islamic law (fiqh). Islamic law terms are derived from the texts of the Quran and Hadith, and later improved by jurisprudential schools and scholars. The article analyzes the meaning of Islamic legal terms, their historical development process and their place in jurisprudential sources. It also discusses the main sources of Islamic law - the Quran, Sunnah, Ijma' and Qiyas, as well as jurisprudential dictionaries and legal treatises. The study offers important methodological approaches for studying and fully understanding the terminology of Islamic law.
Mazkur maqolada islom huquqi (fiqh) sohasidagi arabcha terminologiyaning shakllanishi, rivojlanishi va uning asosiy manbalari tahlil qilinadi. Islom huquqi terminlari Qurʼon va Hadis matnlaridan kelib chiqqan holda, keyinchalik fiqhiy mazhablar va ulamolar tomonidan takomillashtirilgan. Maqolada islom huquqiy istilohlarining maʼno tahlili, ularning tarixiy rivojlanish jarayoni hamda fiqhiy manbalardagi o‘rni yoritiladi. Shuningdek, islom huquqiga oid asosiy manbalar – Qurʼon, Sunnat, Ijmoʼ va Qiyos hamda fiqhiy lug‘atlar va huquqiy risolalar muhokama qilinadi. Tadqiqot islom huquqi terminologiyasini o‘rganish va mukammal anglash uchun muhim metodologik yondashuvlarni taklif qiladi.
В статье анализируется формирование, развитие и основные источники арабской терминологии в области исламского права (фикха). Исламская правовая терминология возникла из текстов Корана и хадисов и впоследствии была усовершенствована юридическими школами и учеными. В статье рассматривается анализ значения исламских юридических терминов, их историческое развитие и их место в источниках фикха. Также будут рассмотрены основные источники исламского права — Коран, Сунна, Иджма и Кийас, а также юридические словари и юридические трактаты. Исследование предлагает важные методологические подходы для изучения и глубокого понимания терминологии исламского права.
№ | Author name | position | Name of organisation |
---|---|---|---|
1 | Qurbonov S.. | Doktorant | Toshkent Davlat Sharqshunoslik Universiteti |
№ | Name of reference |
---|---|
1 | 1. Şahin, O. (2009). The Formation of Islamic Legal Terminology and Related Literature. İslami hukuk terminolojisinin oluşumu ve ilgili literatür. – İstanbul: İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, 13. – p. 136. (in Turkish) |
2 | 2. Guiraud, P. (1999). Semantics. Anlambilim. Trans. Berke Vardar. – İstanbul. – p. 15. (in Turkish) |
3 | 3. Nesefî, (1893). A Student's Request on Legal Terminologies. Tilbetü’t-Talebe fi’l-Istılâhâti’l-Fıkhiyye. – İstanbul: Matbaa-i Amire. – p. 2. (in Turkish) |
4 | 4. Karaman, H. (1989). History of Islamic Law. İslam Hukuk Tarihi. – İstanbul: Nesil Yayınları. – pp. 52–53. (in Turkish) |
5 | 5. See also: Köprülü, F. (1983). İslam ve Türk Hukuk Tarihi. – İstanbul. – p. 22–23. (in Turkish) |
6 | 6. Hamevi, Ü. (1992). The Theory of Istihsan. Nazariyyetü’l-İstihsân. – Beirut: Dar al-Khayr. – p. 24. (in Arabic) |
7 | 7. Al-Farahidi, A. A., Makhzumi, M. (Ed.), & Samarrai, I. (Ed.). (1980–1985). The Book of Al-ʿAyn. Kitab al-ʿAyn. – Baghdad: Wizarat al-Thaqafah wa-al-Iʻlam. (in Arabic) |
8 | 8. Al-Hamzawy, M. R. (1986). The Arabic Language and Modernity. Al-Lugha al-‘Arabiyya wa al-Ḥadātha. – Beirut: Dar al-Gharb al-Islami. (2nd ed.). (in Arabic) |
9 | 9. Al-Salih, S. (1968). Studies in the Jurisprudence of Language. Dirasat fi Fiqh al-Lugha. – Lebanon: Dar al-‘Ilm. (3rd ed.). (in Arabic) |
10 | 10. Sibawayh, A. U., Harun, A. M. (Ed.). (2004). The Book. Al-Kitab. – Cairo: Maktabat al-Khanji. (5th ed.). (in Arabic) |
11 | 11. Al-Jawhari, I. H., ʻAttar, A. A. (Ed.). (n.d.). The Correct Language: Taj al-Lugha. Al-Sihah (Taj al-Lugha wa-Sihah al-‘Arabiyya). – Cairo: Dar al-Kitab al-Arabi. (in Arabic) |
12 | 12. Stetkevych, J. (1970). The Modern Arabic Literary Language. – Chicago: University of Chicago Press. |
13 | 13. Ibn Jinni, A. U., Al-Najjar, M. A. (Ed.). (n.d.). The Characteristics. Al-Khasa'is. – Beirut: Dar al-Huda. Vol. 1. (in Arabic) |
14 | 14. Baker, M. (1987). Review of Methods Used for Coining New Terms in Arabic. Meta, 32(2), 186–188. |
15 | 15. Karam, R. A. (2009). Word-Formation Structure of Verb-Based Zoomorphisms in Languages of Different Types. Slovoobrazovatelnaya struktura zookompozitov s glagolnoi osnovoi v yazykakh razlichnykh tipov. Proceedings of Voronezh State University. Linguistics and Intercultural Communication, 2, 105–109. (in Russian) |