Мақола давлат бошқаруви, унинг ташкилий тизими, раҳбар кадрлар, уларни сайлаш, танлаш ва тайинлаш масалаларига оид Ўрта Осиё тарихий тажрибаларини тадқиқ этишга қаратилган. Бу соҳадаги маълумотларни эътиборга олган ҳолда муаллиф давлат ва жамият бошқарувига раҳбарлар танлаш тизимига оид миллий анъаналар ва қадриятларнинг шаклланиш ва ривожланишининг асосий эволюцион босқичларини шартли равишда бешта даврга бўлади: биринчи – қадим замонлардан VIII асрга қадар бўлган давр – давлат бошқаруви ва бошқарув тизимига раҳбарлар ва мансабдорларни танлашнинг амалий жиҳатдан шаклланиши даври; иккинчи – IX – XVI асрлар – давлат бошқаруви ва бошқарув тизимига раҳбар ва мансабдорларни танлаш миллий тизимининг ривожланиши, юксалиши ва бу соҳага доир илмий назариялар ҳамда таълимотларнинг юзага келиш даври; учинчи – XVII асрдан XX асрнинг биринчи чорагигача – давлат бошқарувига раҳбарлар ва мансабдорлар танлаш миллий тизимининг турғунлик ва таназзулга юз тутиши даври; тўртинчи – XX аср – 1925–1990 йиллар – давлат бошқарувига раҳбар кадрлар танлашнинг коммунистик тоталитар усулларига ўтилиши ва миллий тизимнинг бутунлай инкор этилиши даври; бешинчи – XX аср охири XXI аср – миллий мустақиллик шароитида раҳбар кадрлар танлаш ва тайёрлаш миллий илдизларининг тикланиши ва жаҳон тажрибалари билан бойитилиши даври.
Мақола давлат бошқаруви, унинг ташкилий тизими, раҳбар кадрлар, уларни сайлаш, танлаш ва тайинлаш масалаларига оид Ўрта Осиё тарихий тажрибаларини тадқиқ этишга қаратилган. Бу соҳадаги маълумотларни эътиборга олган ҳолда муаллиф давлат ва жамият бошқарувига раҳбарлар танлаш тизимига оид миллий анъаналар ва қадриятларнинг шаклланиш ва ривожланишининг асосий эволюцион босқичларини шартли равишда бешта даврга бўлади: биринчи – қадим замонлардан VIII асрга қадар бўлган давр – давлат бошқаруви ва бошқарув тизимига раҳбарлар ва мансабдорларни танлашнинг амалий жиҳатдан шаклланиши даври; иккинчи – IX – XVI асрлар – давлат бошқаруви ва бошқарув тизимига раҳбар ва мансабдорларни танлаш миллий тизимининг ривожланиши, юксалиши ва бу соҳага доир илмий назариялар ҳамда таълимотларнинг юзага келиш даври; учинчи – XVII асрдан XX асрнинг биринчи чорагигача – давлат бошқарувига раҳбарлар ва мансабдорлар танлаш миллий тизимининг турғунлик ва таназзулга юз тутиши даври; тўртинчи – XX аср – 1925–1990 йиллар – давлат бошқарувига раҳбар кадрлар танлашнинг коммунистик тоталитар усулларига ўтилиши ва миллий тизимнинг бутунлай инкор этилиши даври; бешинчи – XX аср охири XXI аср – миллий мустақиллик шароитида раҳбар кадрлар танлаш ва тайёрлаш миллий илдизларининг тикланиши ва жаҳон тажрибалари билан бойитилиши даври.
| № | Имя автора | Должность | Наименование организации |
|---|---|---|---|
| 1 | RAVSHANOV F.. | Associate Doctor of Political Sciences docent of the Social Sciences and Humanities chair | O'zbekiston xalqaro islom akademiyasi |
| № | Название ссылки |
|---|---|
| 1 | Alimardonov T. T. (2005). Siësat Va Akhloq. –. // https://philpapers.org/rec/ALISVA 2. http://journale.auris-verlag.de/index.php/EESJ/issue/ view/24/showToc 3. Ravshanov, Fazliddin (2018) “TOLERANCE: HISTORY AND DEVELOPMENT,” The Light of Islam: Vol. 2018: Iss. 1, Article Available at: https:// uzjournals.edu.uz/iiau/vol2018/iss1/17 4. Shakarov, O‘ktam (2018) «SPIRITUALITY OF LIDER IN ISLAM LAW,» The Light of Islam: Vol. 2018: Iss. 1, Article 8. Available at: https://uzjournals.edu.uz/iiau/ vol2018/iss1/8. 5. Umid M. (2016) // https://hosei.repo.nii. ac.jp/?action=pages_view_main&active_ action=repository_view_main_item_detail&item_ id=13394&item_no=1&page_id=13&block_id=83 6. Абдулҳаким Шаръий Жузжоний. (2002). Ислом ҳуқуқшунослиги, ҳанафий мазҳаби ва Ўрта Осиё фақиҳлари. –Т.: Тошкент ислом университети нашриёти. 7. Абу Райҳон Беруний. (1968). Танланган асарлар / Қадимги халқлардан қолган ёдгорликлар. –Т.: Фан. 8. Абулғозий. (1992). Шажараи турк. –Т.: Чўлпон. 9. Авесто. (2001). Тарихий-адабий ёдгорлик / Асқар Маҳкам таржимаси. –Т.: Шарқ. 10. Азамат Зиё. (2002). Ўзбек давлатчилиги тарихи. Энг қадимги даврдан Россия босқинига қадар. –Т.: Шарқ. 11. Бобоев Ҳ. (2001). Ўзбекистонда сиёсий ва маънавий-маърифий таълимотлар тараққиёти. Ўқув қўлланма. –Т.: Янги аср авлоди. 12. Валихўжаев Б. (1994). Хожа Ахрор тарихи. –Т.: Ёзувчи. 13. Гумилёв Л.Н. (2007). Қадимги турклар. –Т.: Фан. 14. Жўраев З. (2019). Ал-Мовардийнинг «Ал-аҳком ас-султонийя» асари – мусулмон шарқи давлат бошқаруви тарихига оид муҳим манба ( XI аср). Тарих фанлари бўйича фалсафа доктори (PhD) илмий даражасини олиш учун ёзилган диссертaция. –Т.: ЎзХИА. 15. Зайниддин Маҳмуд Восифий. (1979). Бадоеъул вақоеъ (Нодир воқеалар). –Т.: Ғафур Ғулом нашриёти. 16. Каххарова, М. М., & Холмирзаев, Х. Д. (2014). Философское и психо-эстетическое познание цвета. Новый университет. Серия: Актуальные проблемы гуманитарных и общественных наук, (2), 49-52., M Kakhharova-Eastern European Scientific Journal, 2018, Question of Studying Personal Spiritual and Moral Development, 17. Комилов Н. (1998). Вазир қандай бўлиши керак? / Раҳбар ва ходим (тўплам). –Т.: Академия. 18. Комилов Н. (1996). Тасаввуф ёки комил инсон ахлоқи. 1-китоб. –Т.: Ёзувчи. 19. Комилов Н., Жўраев К. (2006). Дин давлат ва жамият. -Т.: Akademiya. 20. Мец А. (1973). Мусульманский ренессанс. –М.: Наука. 21. Мирзо Улуғбек. (1994). Тўрт улус тарихи. Т.: Чўлпон. 22. Насимхон Раҳмон. (1993). Турк хоқонлиги. -Т.:А. Қодирий номидаги халқ мероси нашриёти. 23. Низомулмулк. (1997). Сиёсатнома. –Т.: Адолат. 24. Носир Муҳаммад. (2006). Насаф ва Кеш алломалари –Т.: Ғ. Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 25. Рахманов А., Рахманов А. (2007). Ислом ҳуқуқи. –Т.: ТДЮИ. 26. Сагдуллаев А., Аминов Б., Мавлонов Ў.,Норқулов Н. (2000). Ўзбекистон тарихи: давлат ва жамият тараққиёти. –Т.: Академия. 27. Сагдуллаев А., Мавлонов Ў. Ўзбекистонда давлат бошқаруви тарихи. –Т.: Akademiya, 2006. 28. Саидқосимов С., Аҳмедов А., Аҳмедов Б. Амир Темур жаҳон тарихида. –Т.: Шарқ, 2001. 29. Султонов, А. Ф. (2015). Амир Темур бошқарув маданиятини таъминлашда толерантликнинг аҳамияти. ЎЗБЕКИСТОН РЕСПУБЛИКАСИ ОЛИЙ ВА ЎРТА МАХСУС ТАЪЛИМ ВАЗИРЛИГИ МИРЗО УЛУҒБЕК НОМИДАГИ ЎЗМУ ФУҚАРОЛИК ЖАМИЯТИ ШАКЛЛАНИШИНИ МОНИТОРИНГ ҚИЛИШ МУСТАҚИЛ ИНСТИТУТИ МИРЗО УЛУҒБЕК НОМИДАГИ ЎЗМУ ИЖТИМОИЙ ФАНЛАР ФАКУЛЬТЕТИ, 461. 30. Султонов А. Ф. (2016). Давлат ҳокимиятида демократик бошқарув маданиятининг ривожланиш жараёнлари. – Тошкент: «Ўзбекистон» НМИУ. – 264 б. 31. Султонов А. Ф. (2017). Бошқарув маданиятининг асосий мезонлари: шарқона ва ғарбона ёндашув. // Шарқшунослик. – Тошкент, 2017. №1. - 103-108 бб. 32. Темур тузуклари.(2005). –Т.: Шарқ. 33. Туйчиева, Х. Н. (2014). Основы повышения правовой культуры в Республике Узбекистан. In Педагогическое мастерство (pp. 139-141). 34. Улрих Рудолф. (2001). Ал-Мотуридий ва Самарқанд суннийлик илоҳиёти. –Т.: Имом ал-Бухорий халқаро жамғармаси нашри. 35. Хожа Самандар Термизий. (1997). Дастур ул-мулук. -Т.: Ғафур Ғулом нашриёти. 36. Хужаев, М. И. (2015). Некоторые особенности этических взглядов Ахмет-Заки Валидова. Credo new, (2-2), 3-3. 37. Шарафиддин Али Яздий. (1994). Зафарнома. –Т.: Камалак. |