379

Tibbiyot geografiyasining asosiy yo‘nalishi hisoblanmish nozogeografiya, uning shakllanishi, rivojlanish tarixi qisqacha yoritilgan. Nozogeografiya yoki inson kasalliklari geografyasining asosiy masalalari insonlarda uchraydigan kasalliklar tarqalishining umumiy geografik qonuniyatlarini aniqlash, alohida kasalliklar nozokompleks va nozoareallari, ularning dinamikasini tadqiq etishdan iborat.

  • Ссылка в интернете
  • DOI
  • Дата создание в систему UzSCI17-12-2019
  • Количество прочтений375
  • Дата публикации28-02-2017
  • Язык статьиO'zbek
  • Страницы163-168
Ўзбек

Tibbiyot geografiyasining asosiy yo‘nalishi hisoblanmish nozogeografiya, uning shakllanishi, rivojlanish tarixi qisqacha yoritilgan. Nozogeografiya yoki inson kasalliklari geografyasining asosiy masalalari insonlarda uchraydigan kasalliklar tarqalishining umumiy geografik qonuniyatlarini aniqlash, alohida kasalliklar nozokompleks va nozoareallari, ularning dinamikasini tadqiq etishdan iborat.

Русский

Анализируется формирование и развитие учения о нозогеографии, которое считается актуальным научным направлением медицинской географии. Основными задачами нозогеографии являются исследования общей географической закономерности распространения болезней человека, определение их динамики, нозокомплексов и нозоареалов.

English

The forming and development of studying he nozogeography which is considered as the actual direction of medical geography are analysed. Main tasks of nozogeography are to study general geographical legitimacy of spreading human illnesses, nozocomplexes and nozoareals of certain illness, defining their dynamics.

Имя автора Должность Наименование организации
Название ссылки
1 Воловская М.Л. Эпидимиология билан инфекцион касалликлар асослари.-Т.: Медицина, 1977. -387 б.
2 Малхазова С.М. Медико-географический анализ территорий: картографирование, оценка, прогноз / С.М. Малхазова. — М.: Научный мир, 2001. — 240с.
3 Медицинская география и здоровье. Сборник научных трудов. –Л.: Наука, 1989. -223 с.
4 Методологические основы медицинской географии. –Л.:Наука, 1981. -164 с
5 Павловский Е.Н. Природная очаговость трансмиссивных болезней в связи с ландшафтной эпидимиологией зооантропозонов. - М.-Л., 1964. -211 с
6 Прохоров Б.Б. Экология человека. Понятийно-терминологический словарь. –М.: Изд-во МНЭПУ, 1999. -348 с.
7 Прохоров Б.Б. Прикладная антропоэкология. Учебник. -М.: изд-во МНЭПУ, 1988.-312 с.
В ожидании